Po sąsiedzku ... sypialnia młodej kobiety.

Wydaje mi się ,że zbyt pochopnie w poprzednim poście ogłosiłam przeróbkowy hit roku , bo po sąsiedzku pomalutku powstawał od nowa pokój , w którym znalazło się coś starego przerobionego oraz kilka mebli zrobionych od podstaw przez zdolnego sąsiada , czyli to co lubię najbardziej , dzięki własnej pracy bez finansowego zarzynania , stworzyć przytulną i piękną przestrzeń mieszkalną.
Cieszę się ,że mogłam tu wtrącić swoje trzy grosze , pomagając radą , poddając pomysły  i trochę swoimi manualnymi umiejętnościami , no wprost czuję się jak matka chrzestna , dumna do rozpuku. 

Pokój należny do córki sąsiadów , a przy okazji dostałam pozwolenie na przedstawienie ich po imieniu ,bo takie ciągłe pisanie sąsiad ,sąsiadka ,wydaje mi się bezosobowe  i nijak się ma do naszych przyjacielskich relacji ,które zacieśniamy od  ponad ośmiu lat odkąd zamieszkałam na wsi. Tak więc przez płot mieszka Ania i Janek  a dziś , dzięki ich uprzejmości oprowadzę Was po pokoju ich córki Eweliny.
To już młoda  kobieta (  czas biegnie nieubłaganie i dorosłość z dzieci wyłazi ) do tego zdolna , właśnie skończyła studia , mam nadzieję ,że nie dostanę po głowie jak zdradzę ,że obroniła pracę na 5+ z wyróżnieniem  i to z takiej kobyły jak prawo . Piszę to nie bez powodu , po pierwsze  to i dumna jestem ,że po sąsiedzku takie zdolne dzieci mają ,a po drugie liczę ,że tu u nas jakieś pozytywne bioprądy może przepływają  , bo jak na razie moje dziecko  też nie w ciemię bite i  ,,zdolności do mądrości "  niezaprzeczalnie posiada . W tym roku zaczęła żywot gimnazjalistki  , jak wiadomo w tym wieku różnie bywa z chęciami do nauki  bo przecież jest tyle interesujących rzeczy wokoło,  które absorbują nadmiernie uwagę ! Pożyjemy, zobaczymy  , moja głowa jedynie w tym ,żeby jakoś do  odrabiania lekcji regularnie zaganiać , Tuśka plany ma ambitne , ( które pewnie jeszcze niejednokrotnie  się zmienią ) to może zbytnio  okoniem nie będzie stawać na te moje zabiegi . Dobra ,wystarczy tych osobistych wycieczek  ma być o pokoju Eweliny .

Z mebli które miały zostać padło na meblościankę , mebel którego właścicielka pokoju serdecznie nie znosiła  , a to dlatego ,że przed zmianami  ...

wyglądał mniej więcej tak .... się nie dziwię . Niestety nie posiadam zdjęcia z przed przemiany ,ale poszperałam w necie i znalazłam coś bardzo podobnego .

 Ania poprosiła mnie o radę  ,co by z tym fantem zrobić , a wystarczyło inne ustawienie segmentów , zdemontowanie niepotrzebnych drzwiczek ,drewnianych ,,falbanek "  i dodanie zwieńczającego całość gzymsu. Oczywiście wszystkie prace wykonał Janek , szlifowanie ,malowanie , nowy gzyms , pracy od groma ale warto było ,prawda ? Meble stanęły w nowym miejscu  ,we wnęce między oknem a drzwiami wejściowymi , idealnie wpasowały się w wymiar wnęki , jak na zamówienie. Poprzednio w tym miejscu stała   szafa i łózko .

Wymienione  gałki meblowe  .

Następny mebelek to podstawa od maszyny do szycia , która zmieniła się w biureczko , Janek wyszlifował drewno, wyczyścił żeliwną podstawę i dorobił drewniany blacik zasłaniający dziurę po maszynie.

Moim zadaniem było dopasować kolorystycznie nowy blat do reszty starego drewna.

Jednym z życzeń Eweliny oprócz dużej ilości półek  na książki , było posiadanie galerii zdjęć , pomyślałam ,że szkoda dziurawić tak pięknie wygładzonych przez Janka przed malowaniem ścian .
Swego czasu  , przy okazji likwidacji zaprzyjaźnionej    klamociarni ( załamka !!! ) i porządkowaniu pomieszczań , dostałam od właściciela małą drabinkę ,  którą  zaniosłam Jankowi ,wraz z wyrysowanym projektem jak ma wyglądać całość .

Janek poszerzył stopnie by książki miały lepsze oparcie ....

Tu kolejne zastosowanie uchwytów od karniszy ,które kiedyś znalazłam na złomie  do których  sąsiad  wytoczył drążek na którym opiera się drabinka . Kurcze, też bym chciała sobie potoczyć no ! Fajnie by było się naumieć ,ale tokarki nie mam ...buuuu  i jeszcze spawać bym się chciała nauczyć!

Ania całość pobieliła rozcieńczoną białą farbą  ,  jest miejsce na zdjęcia  i książki które tak lubi Ewelina .

Zauważyliście  już pewnie wcześniej łózko  ? Fajne nie , oczywiście  wykonane przez Janka , trochę moich porad i pomocy przy tapicerowaniu zagłówka , bo materiału było na styk  ( materiał 140 i łóżko też w tym wymiarze ) a ja stwierdziłam ,że starczy ! I właściwie ,żeby nie być gołosłowną ,wprosiłam się na siłę do tapicerowania . Na wyciętą płytę pilśniową , lekko zaokrągloną na brzegach ( by materiał się ładnie układał ) naklejona gąbka o grubości 2 cm. na nią ocieplina nachodząca na tył zagłówka , na koniec materiał ....naciągaliśmy   ...naciągaliśmy w pocie czoła i starczyło !

 Dałam Ani namiary na materiał  na zasłony i  do baldachimu  w delikatne popielate prążki  Janek wszystko uszył , a do nich  detalik dopełniający całości , zrobiłam z białego bawełnianego  sznurka splecionego w warkocz  (sznurek  do obwiązywania wędlin ) i kilku koralików .

Na baldachimie tapicerka z tego samego materiału co zagłówek , to już w całości robota Janka .

Poszewki na poduszki też uszył!

 Na koniec wisienka na torcie  ,atrapa kominka ... nikogo już pewnie nie zdziwi , jak napiszę ,że to dzieło Janka , zdolnego mam sąsiada  ,złota rączka  ... mało , platynowe ręce !

Ania poprosiła mnie o jego pomalowanie  a właściwie to wtarłam za pomocą gąbki rozcieńczoną brązową  farbę  akrylowo wodną  do drewna i metalu . Kolor własnej produkcji  ,pisałam o tym  TUTAJ . Po wyschnięciu Ania wtarła krem woskowy .... nie ma to jak dobra koprodukcja .

Ściany pomalowane farbami  Colours  w kolorach Lniany puch , a Ruchome piaski  czyli popielate pasy zostały namalowane na ścianie z kominkiem.

Opisałam tu tylko większe meble ale na zdjęciach widać dodatki w postaci lamp , świeczników , fotelika ,w  większości upolowane na giełdzie i odnowione przez Anię i Janka , mieszkam więc w pobliżu zdolnych ludzi .... co do działania zawsze mnie  pobudzi !

Pozdrawiam serdecznie i do miłego !