Adwentowe strojenie , okładki i piórnik.

Listopad minął tak szybko ,nie wiadomo skąd grudzień pojawił się ze swoimi wymaganiami  , czas najwyższy było chociaż troszeczkę przyozdobić domiszcze w oczekiwaniu na święta . Jak zwykle w przedświątecznym planowaniu ,  panik zaczyna cicho popiskiwać mi w głowie , czy na pewno się z wszystkim wyrobię  na czas . Czas pojęcie jak wiadomo względne  , przyozdabiać akurat lubię ,ale w międzyczasie zawsze coś mi w ręce wpada co pochłonie bez reszty i planowanie diabli biorą. Jednak o nieplanowanych robótkach dzisiaj nic nie napiszę ,żeby się nie rozdrabniać  bo post wyszedł i tak tasiemcowy . Tak ,że bez zbędnej pisaniny  ,po kolei , jak w tytule , po pierwsze , adwentowe strojenie . Przyznam się ,że stojak na duży adwentowy wieniec posiadam od bardzo dawna ( zdobycz z klamociarni ) , jednak zawsze nie po drodze mi było wykonanie dużego  wieńca , za to w grudniowym wydaniu Mojego Mieszkania  zaprezentowano miniaturę , którą można szybko zrobić  np. ze stojaka do ręczników papierowych ,czy chociażby świecznika . Mój stojak powstał z drewnianej podstawki pod świecę i uchwytu do piętrowej patery, którą niedawno zakupiłam na giełdzie . Na tę okoliczność powstał modrzewiowy wianek zawieszony na paskach lnu ,przyozdobiony kartonowymi gwiazdkami ( zakupione w Empiku ) na które nakleiłam cyferki , oczywiście nie mogło zabraknąć świeczek na klipsach ( w końcu się doczekały odpowiedniej pory ). Małe a cieszy .

Okazało się ,że gałązek modrzewiowych mam w nadmiarze , tak ,że co wazon ,to sterczy teraz modrzewiowy wiecheć.

Gwiazdki wykonane w zeszłym roku ...

umieściłam na drucianych ślimaczkach zatkniętych w drewnianych owocach , zawsze coś nowego, chociaż ze starych  rzeczy, zalegających po szufladach.

Tu akurat nowy nabytek ,pokusiłam się o zakup szklanych zawieszek w home&you...

.

wiszą na kolejnym modrzewiowo -korzeniowym drapaku.

Kalendarz adwentowy wykonany w zeszłym roku zajął swoje miejsce na lustrze.

Może i nie świąteczny  ,,drobiazg " , się chwalę po prostu z upolowanej ostatnio drewnianej klatki za 15 zł.!

W Mikołajki wypada czymś obdarować , nietypowo bo nietypowo ,dziś w formie maleńkiego podarunku dla Was ,będą dwie instrukcje , pierwsza , krok po kroku jak zrobić okładki na książki . Jak się okazało wiele z Was było takim instruktarzem zainteresowanych.

Okładka na książkę .
Wycinamy z płótna prostokąt , szerszy  co najmniej o 1 cm. na górze i na dole od wysokości książki , zakładka wewnętrzna powinna być szeroka co najmniej do połowy szerokości okładki książki  , tak by po otwarciu  , okładka nie zsuwała się z niej  . Masło maślane wychodzi ,ale na zdjęciu widać o co chodzi. W tym wypadku użyłam lnu, jego brzegi potraktowałam  Varnish glossem , który po wyschnięciu twardnieje zapobiega strzępieniu się materiału,  tnie  się łatwo jak kartkę papieru , oczywiście można obrębić materiał  maszyną do szycia . Len dodatkowo usztywniłam flizeliną , okładka jest sztywniejsza ,jednak wcześniejsze okładki , uszyte z grubego płótna nie wymagały takiego zabiegu..

Teraz zabawa w dodatki .

Na  średniej grubości płótno na lewej stronie która będzie przyklejona do okładki , nanieść Varnish gloss ,po wyschnięciu przeprasować , odrysować kształt etykietki  , wyciąć .Do odrysowywania , radzę zrobić sobie kartonowe szablony , wtedy wszystkie będą tej samej wielkości 

Okienka na podpisy wycięłam ze skóry ,  40-letnia  skórzana kamizelka wreszcie się na coś przydała. Wycinamy również z przezroczystego plastiku ( najczęściej znajdziecie taki w opakowaniach po zabawkach ) prostokąty ...

które wklejamy na spodniej stronie skórzanego okienka posmarowanego klejem introligatorskim ,na  brzegi plastikowego okienka z trzech stron nanieść trochę kleju ,( nie smarować klejem miejsca którym wsuwana będzie karteczka z opisem )...

następnie nakleić na wcześniej przygotowane wycięte płótno , etykietka gotowa .
Można po chwili ,kiedy klej podeschnie ,sprawdzić np. końcem pędzelka czy karteczka z opisem swobodnie się wsunie.

Narożniki i grzbiet wycinamy z grubszego płótna , na spodniej stronie posmarowanego varnish glossem zapobiegającym strzępieniu .

można oczywiście wykorzystać też skórę bez tych werniksowych zabiegów.

Klejem introligatorskim przykleić narożniki i grzbiet okładki  ....

po wyschnięciu przyszyć ...

następnie zszyć boki  okładki ...

Okładkę wywrócić na prawą stronę , przeprasować , na koniec podkleić klejem introligatorskim górny i dolny brzeg okładki .

Przykleić okienko na opis ,oczywiście klejem introligatorskim.

Gotowe

Są okładki to może pokusicie się o samodzielne stworzenie piórnika . Zrobiłam go Tuśce kilka tygodni temu , nadal jest w całości  , dzielnie znosi szkolne tortury  ,czyli zrobiłam go jak należy.

Piórnik .
Oczywiście wcześniej drukujemy na płótnie wybrany motyw na okładkę piórnika ,radzę zostawić wydruk na 24 h do dokładnego wyschnięcia po czym zabezpieczyć varnish glossem i przeprasować . Tak przygotowane wydruki przyklejamy klejem introligatorskim do skórzanego paska ...

który będzie robił za grzbiet piórnika , można też ( chyba widoczne na zdjęciu ) odrysować kształt  kartoników które później będą wklejone dla usztywnienia . Linia ta przyda się w momencie wszywania zamka , można to zrobić na tym etapie prac i wydaje mi się ,że przy robieniu kolejnego tak zrobię

Jednak ,że był to prototyp  najpierw na wycięte kartoniki nakleiłam ocieplinę zostawiając 0,5 cm. wolnego miejsca na klej  ....

a następnie przykleiłam je do płótna z nadrukiem . Po środku wkleić pasek płótna dla wzmocnienia. Uwaga na kartoniki ... mój był oklejony papierem kredowym ,na którym klej introligatorski nie łapie , owszem poradziłam sobie szlifując go papierem ściernym , ale nauczkę na przyszłość mam zakodowaną. Następnie przyszyć maszyną  grzbiet piórnika , jak widać na kolejnym zdjęciu trochę się zagapiłam i nie ustawiłam prawidłowo maszyny bo przez tak grubą warstwę (skóra ,płótno , karton ) trochę mi pętęlkowało.
U mnie właśnie po wyschnięciu kleju,przeszyciu grzbietu , na tym etapie pracy

przyszyłam do płótna  drobnym zygzakiem zamek tuż przy  krawędzi kartonika , następnie podkleiłam klejem introligatorskim brzegi  płótna do kartonika

Środek piórnika wyklejony skórą z wcześniej przyszytą gumką na przybory do pisania , czarna skóra z trochę młodszej 30-letniej kamizelki .... więcej już nie mam  .Klej introligatorski idzie jak woda.

Ufff... prawie koniec , jeszcze tylko  należy unieruchomić końcówkę zamka  , tak by piórnik łatwo się odpinał .

Zrobiłam to za pomocą ćwieków które były przy kamizelce  , podobne można znaleźć w sklepach z dodatkami szewskimi i rymarskimi  w ostateczności można użyć guzików . Drugi ćwiek tak dla symetrii .

Przy okazji naprawiłam stary Atlas, podklejając grzbiet i narożniki , to takie moje małe łupy z ostatniej giełdy , ,, Stąd do wieczności " jak widać ,a pod nią ,,Trzej Muszkieterowie" wydane w 1952 r.

Przepraszam za zdjęcia robione po zmroku , marna jakość i to jeszcze na zaniedbanym meblu . Od kilku tygodni się zbieram by się min zająć, stół tak stoi od 7 lat ,ale .... ostatnio nabyłam nadstawkę i się zrobiło ....biureczko... i zamiast w te pędy się nim zająć ...

to zajmują mnie pierdoły , np jedna z nich ...zrobiłam sobie kołki , takie nawijaki na len , jak się nastałam przy jego prasowaniu tak długo to szkoda mi było go składać ... no to nawinęłam i zagniotek się ustrzegłam w ten sposób.

Zasnął ktoś .....POBUDKA !!!
Kończę i pozdrawiam serdeczności śląc , do miłego !