Szyję , a właściwie już mam dość!

Od trzech tygodni siedzę przy maszynie do szycia  i nie dlatego ,że nagle zapałałam miłością do niej ale dlatego ,że mnie unieruchomiło. Nie haftuję ,nie szydełkuję , tak więc jedyna statyczna czynność jaką mogłam wykonywać to siedzenie przy maszynie . 

W tym momencie muszę się do czegoś przyznać ... szałaput ze mnie straszny , co często prowadzi do tego ,że robię sobie kuku! Średnio raz w miesiącu  jestem kontuzjowana na własne życzenie , żeby nie być gołosłownym  np. kilka miesięcy temu złamałam sobie palec u nogi ... jak tego dokonać ...prosto , wystarczy wstać szybko z kanapy i przywalić stopą w nogę od ławy . Żeby było zabawniej , nie minęły 3 miesiące a w obrocie zawirowałam prawie jak baletnica , wdzięcznie strącając z blatu wiertarkę wprost na drugą stopę , symetrycznie oberwał ten sam palec w wyniku czego paznokieć przybrał barwę klasycznej czerni . W międzyczasie oczywiście szarpię się z ciężarami , na co mój kręgosłup bardzo się buntuje , przypominając głupiej babie czyli mła , ile ma lat . Kręgosłup swoje wie i w odwecie usztywnia się np. na dwa tygodnie . Tak też zrobił ostatnio , gdy przy czyszczeniu basenu z zapałam oczywiście z zamaszystymi obrotami tułowia wylewałam resztki wody wiadrem ... te skręty wcale mu się nie spodobały i efekt połknięcia kija od szczotki miałam natychmiast .Nie mogę o sobie powiedzieć ...z tyłu liceum z przodu muzeum ...raczej ogólnie jest skansen ,za to bez względu na stan metryki ,kiełbie we łbie posiadam. 

Nie martwcie się jednak do formy wróciłam i znowu wyginam śmiało ciało!

Oczywiście do szycia ,czy też przerabiania rzeczy było więcej , ale żeby nie zanudzać , co zresztą opisem swej ułomności uczyniłam wcześniej , pokażę tylko dwie , które powstały z materiałów upolowanych w second handach .

Kilka miesięcy temu  trafiłam na kupon cienkiej wełenki z wzorem roślinnym , jakby był wydziergany  na drutach , świetny po prostu mnie zauroczył . Od tego czasu zbierałam resztę materiałów ,by uszyć narzutę na łóżko Tuśki.

W środku ocieplina  przepikowana punktowo tak by nie zakłócić roślinnego wzoru, brzegi pikowane w kratkę .

Materiału starczyło jeszcze na dużą i małą poduszkę.

Potem miałam się zabrać za obszycie mojego manekina krawieckiego , zdarłam z niego poprzednie wdzianko w róże , wcześniej miałam już przygotowany  stary len ,który odzyskałam z manekina , którego obszywałam na nowo dla znajomej .

Wyprany , wyprasowany , podklejony cienkim płócienkiem dla odzyskania formy ... no i wyłączyli mi prąd .

Nie mogłam szyć to zabrałam się za wykrój sukienki , szło w miarę gładko , tak że manekin chyba musi poczekać na kolejny mój zryw do szycia .

W sumie , taki oklejony starymi gazetami też ma swój urok i się nim nacieszę jakiś czas.

Sukienka-odzysk powstała z obszernej długiej spódnicy i koszulki z haftowanej miękkiej gipiury  zakupionych dla samych materiałów  w  second handzie  . Oj dawno nie szyłam nic od podstaw , przydałyby się jakieś podstawowe wykroje  rękawów ,przodu i tyłu bluzki , bo wycinając górę sukienki  już miałam zamiar popruć jakąś starą koszulę na wzór. Jednak dałam radę , trochę na oko ,trochę kombinując w pamięci mając stare czasy , kiedy metodą prób i błędów uczyłam się szyć jak na samouka przystało .Wtedy chciało mi się ,ale to stare czasy , w sklepach nie było takiego wyboru jak dziś i człowiek kombinował jak koń pod górę ,żeby coś oryginalnego na grzbiet narzucić.Zaczęłam szyć pod koniec podstawówki ,rozwinęłam się w średniej , z tamtego okresu jednak nic się nie uchowało , może i dobrze . Za to mam kilka kiecek sprzed kilkunastu lat, niektóre w swym pierwotnym stanie  , inne  przerabiane nawet kilkakrotnie . ..a nóż  widelec się przydadzą do kolejnych przeróbek . Na pamiątkę został też strój Dżasminy szyty na przedszkolny bal kostiumowy dla Tusi , przy nim  spędziłam  sporo czasu naszywając cekiny  ... tak, wtedy jeszcze mi się chciało . Powstałby z tego spory post ...jak by mi się chciało to wszystko znaleźć , na pewno byłoby się z czego pośmiać . Póki co szycia mam po dziurki w nosie!

Jak już obdarłam manekin ,obfociłam trochę ku pamięci gazety którymi był oklejany przy naprawie .

Proszę , pogoda w lutym 1939 r. 

Najwięcej czytelnych na manekinie jest ogłoszeń , praca ...

mieszkaniowe...

lektura niektórych nieco mnie ubawiła ...

ożenki , to mój faworyt...

można się było pozbyć piegów np...

albo przeczytać o uczciwiej  pani Zofii co znalazła widelce ...

tu poważniejsza lektura ...

albo ile, tylko przez miesiąc, dzieci tranu się nałykały . Pewnie za kilkadziesiąt lat ,tak samo na formę i treść naszych wpisów będą reagować następne pokolenia.

A w dziale trafień   ...ostatni nabytek , sześć filiżanek z talerzykami z białej porcelany ...

a ,że jakiś czas temu kupiłam na giełdzie za 2 zł. deseczkę z sześcioma haczykami , posłużyły mi one do wyeksponowania filiżanek w kuchni .

Zawsze pod ręką.

Pozdrawiam Wszystkich zerkających do Jagodowego i do miłego !

Mam nadzieję ,że nie zanudziłam Was na  śmierć. 

Buziaki !